dostum'a
Sen en çok seni sevenleri sevmedin
sen en çok seni sevmiştin
sebebsiz tohumlarmı ekiliyor yüreğine
benim bilmediğim bir türküdemisin
sonradan yetiştiğin bir hayatın vardı
hayatın hazinesini birlikte bulduk sanmıştım
oysa yeni dunyanda bırlıkte harcayamayacakmısız
oysa ben sana en cok senın mutlu oldugunda ıhtıyac duydum
ıstenmeyen kalbın atesı buyuk olurmus
sen en cok senı sevenlerı sevmedın
ne ıstedın encok onu bılemedım belkıde
sen encok senı sevenlerı sevmedın
14.01.2002
Kayıt Tarihi : 22.3.2002 14:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
en sevdiğim dostumun vefasızlık göstermesı yüreğimi yaralamışken yazdım desem oysa ben dostluğu paylaşarak çoğalmak diye bilirdim bencilce harcamak daha kolay geliyor bazen insanlara vefa nedir diye sormak isterdim insanlara eğer varsa bir yerlerde
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!