Sen Eğilme Şiiri - Muhayyel Gizliay

Darlanıyor nefesim ama içim rahat
İstediğiniz gibi olamadım, et feryat!
"Sen niye karışıyon?" Denilen her şeye karıştım.
Belki de ben bana bile karşıttım.
&
Babamdan gençlik saati parlıyor.
Sağ bilekten sarkıyor.
Şu sıralar gözüm seğiriyor
Belki de ben sana bile yandaştım.
&
Bir azınlık kalbim dünya imparatorluğunda.
Devşirmeye niyetlenmedi o koca imparatorlar.
Bir kazandı sizin kaldırdığınız, kulluğuma.
Bu kul gibi yeşermeyen nergis bu cihanda kalmadı.
&
Sordum hocama:"Ben dedim böyleyim, kibir mi?"
Hayır. Dedi "Daha iyisini yapabileceğin için."
Ben yüzme bilmem, daha iyisi bir okyanus.
Ben küsme bilmem, daha kötüsü başka husus.
&
Güneşi selamlayarak uykuya daldığım sabahlar,
Ayın parıltısıyla zikredilen sancılar,
Kışın güneşinde uyuklayan çocuklar,
Her şiir üç tel ağarttı, de ki: "Muhayyel bu yine abarttı."
&
Kasırga kopmuş hane virane.
Bir yiğit vurulmuş ana harabe.
Gelin düşman olmayın siz benliğime.
Her olay üç çizgi attı yüzüme, de ki: "Boşver sen üzülme."
&
Bir gelin gelmiş, at üstünde.
Damadın heybeti siyah kostümde
Haber salın o en delilere
Her delil üç eğim ekledi belime, de ki: "Boşver sen eğilme."