Bildiğim bir zaman var ,
Tüm zamanları anlamsız kılan,
Tek bir 'an'…
Seviyordum seni.
Bundan emindim.
Deniz aşırı yollardan gelmiştim.
Bir tek gözlerin için.
Sonra bir korku kapladı içimi.
Söylenemeyen her sözcük.
Boğazıma düğümlendi.
Konuşursam, bitecekti...
Gözlerimden akan damlalara yüklendi kelimeler.
Ve sessizce fısıldadı ruhuna;
(Lütfen beni bırakma...)
Ve karıştı özlemler tenindeki tuzlu suya...
İşte o 'an', durdu zaman..
Dalarken gözlerindeki kuytulara.
Birden unuttuk iki kişi olduğumuzu.
Tanrı da bıraktı seyri!
Kapattı penceresini.
Biz hala soyunamamıştık...
Özlem Saba
Kayıt Tarihi : 19.7.2019 14:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özlem Saba](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/19/sen-duymadin-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!