Sen Düşüme Düşende Şiiri - Ozan Telli

sen düsüme düsende
usta su veriyor celige
kisrak soluk soluga
ter icinde
kisniyor
zaman tay zamanidir
zaman toy zamani
esiyor yel ilgit ilgit ilinden
saclarinin telinden
leylak kokulari getiriyor
alip beni götürüyor
görkemli güzelligine askin

orada siir iciliyor
sirat geciliyor
yakmiyor ates
bogmuyor su
bir özge iklim bu
bir özge evren

unuttugum sarkilari animsiyorum yeniden
inliyor arkadas ahmet'in kemani
hem dini agliyor
hem imani
nasil icten caliyor bir bilsen
nasil inceden
ürperiyor gül
üsüyor diken
sen gülerken
su aydilik akiyor
Cicekli dallarda renkli kuslar sakiyor
dölleniyor dogurgana kara toprak
Saraba mayalaniyor üzüm
göneniyor gönlüm
isiyor yüzüm
al bugdayin
ak pirincin
ulu pirin askina

gönül kösküne
otag kuruyorum
esrimeye
esenlige
ve erince eriyorum
yaramin üstüne günes sürüyorum
onuyor
yaniyor ocagim
tütüyor bacam
gecem gündüze dönüyor
balkiyinca gökte simsek
yerde yagmur
terde emek
aciliyor cigir
yürünüyor yol
görünüyor erek
sen düsüme düsende