Sen Dönünce Köşeyi Biter Umutlar

Dönünce köşeden, kasırgalar başlar yürekte
Demirden heykele döner sana bakan gözler
Umut ekilir sabırla görmeye hasret duyulur
Bekler durur gelmezsin, çıkar oracıkta can!

Uzun uzun bakışlar buğulanır gözler yaşlıdır
İçten içe erir insan ateşlenir, yanır, kor olur
Suya susamış topraklar gibi çatlar ten, kurur
Musanın asasını bekler gibi bin umut çoğalır!

Öyle bir güzelsin ki, saltanatlar sende sürer
Sensiz viran olmuş bag, bahçe dört bir yan
Eşmez meltem rüzgarı, sensiz soğuk bir hava
Üşür umutlar donar, kutuplardaki buz gibi!