Sen Doğru Kul Ol Yeter Şiiri - Zeki Günay

İmanın kir pas iken,
Aklara bürünürsün.
Azrail bulur seni,
Yerlerde sürünürsün.

İlmim var sanırsın,
İkrama sevinirsin.
İns seni över geçer,
Sen şirke bürünürsün.

Etme dünyayı cennet,
Kıyamette delirirsin.
Kimliğin yere düşer,
Surete bürünürsün.

Dert acı kullar için,
Damarda kan ne için.
Her kul sınavda ise,
Cennet cehennem için.

Kolayı görmedikçe,
Zora sabretmek olmaz.
Her zorluğun içinde,
Kolay bulmak zor olmaz.

Her kulda dil aynıdır,
Yanlız sözler ayrıdır.
Her söze kulak asma,
Gah doğru gah yalandır.

Alim olan sıvışmaz,
İlim ile yarışmaz.
İlimin sonu yoktur,
İnsan aklı ulaşmaz.

Sen doğru kul ol yeter,
Kul eğri desin başa.
Hiddetle kalkan Kılıç,
Kayayı yarmaz boşa.

İnsanı öldürür gurur,
Kine nefrete sokar.
Kabirler hep aynıdır,
Kıble tek yöne bakar.

Kul Zeki bi çaresin,
Dün dünde, bugün nesin.
İns aklı ermez sırra,
İki metre bezdesin.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY