Sen, Deniz ve İstanbul… Şiiri - Burak On ...

Deniz izlenmiyor sensiz.
Ne kenarından geçebiliyorsun,
Ne kıyısında barınabiliyorsun.
Boğaz’da ara sıra görünen yunuslar var ya,
Ben hiç tebessümle bakamadım onlara.
Kıyıya vuran dalgalarsa,
Acıdan başka bir şey getirmedi bana.
Denizi izlemek kolay da,
Senin gözlerinle izleyememek,
O çok koyuyor insana.
Hani martılar uçuşuyor ya üstünde bir neşeyle,
Keşke sen de var olsan yanımda o hevesle,
Keşke deniz yerine bakabilsem gözlerine.
Mısraları yazarken zaman geçmese,
Seninle bir an dursa,
Deniz gibi durgun olsa.
Hatta sen Anadolu Hisarı’nda dursan,
Ben Rumeli’den atlasam,
Kız Kulesi’ne yüzsek beraber.
Üsküdar’da bir çay içsek,
Vapura binip, İstanbul’u seyretsek,
Sürekli geleceğimizi düşlesek…
İşte bu yüzden izlenmiyor İstanbul ve deniz,
Sensiz onlar sessiz ve verdikleri acı tarifsiz…

(14.08.2006 / İstanbul)