Belki bu şehrin meltemindeydi, o güldükçe kısılan gözlerin.
Belki açan gökkuşağındaydı, aşk kokan en güzel çiçekler.
Belki ağzından dökülen baldı, bana söylerken aşk dolu yalanlar.
Belki benim sana teslim ettiğim kalbimin yarısıydı kırık parçalar.
Bahaneydi eften püften sebepler,
Sen sıkılmıştın ikimizden.
Yalandı bana söylediğin sözler,
Sen bunalmıştın benim sevgimden.
Kayıt Tarihi : 11.12.2021 14:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!