bu ayrılık biliyorum seni yatak döşek yatıracak
kaçınılmaz bir tekerrürü kaderinin, ağı örülmüş
dikkati elden bırakma, delice divanece aşılısın
suç doğurmaya meyillisin de, korkum ondandır
hem de insanlık suçu saçma sapan özensizliğin
hala tavını bulmamış bu çocukcağızların kalbi
camdan olduğundan tınlıyor, duymuyor musun
yazmaya kalkma kaderlerini seninki kahpeyken
el yordamıyla yoklamaya benzemez yetiştirmek
sahipleneceksin şartı yok, yargısızca seveceksin
ümitlerini besleyeceksin, gönüllerini sulayarak
taviz de alacaklar, izin de vereceksin hatalara
biliyorum sana benzemesinler diye gayretlerin
ama olmuyorki, mutfakta dolaşan filler gibisin
hatırla, sen de kırılıp döküldün, hala da öyle ya
bu yaralı çocuklar sana rağmen büyüyecekler
ezilecekler, çarkı feleğin göbeğinden görünen
yetişkin olacaklar ama kırık, ama tokatlanmış
onların bakir ağına da kaderin yuvalandığında
suçlar isnat edip ak kaşıklık mı taslayacaksın
bu ayrılık biliyorum seni yatak döşek yatıracak
kaçınılmaz bir tekerrürü kaderinin, ağı örülmüş
04.01.2005
***Samanyolu Grubunun 2K1Ş 'İki Kelime Bir Şiir' Aktivitesi için kaleme alınmıştır. 16. Hafta Kelimeleri: 'AYRILIK' ve 'ÇOCUK'
Ahmet Hakan YılmaztürkKayıt Tarihi : 4.1.2005 04:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)