Sen dalıma konmayalı,
Dünya,bir cehennem azabı
Durup durup dağılıyorum...
Gömülüp içime ağlıyorum.
Sen dalıma konmayınca,
Küsüyorum kırılıyorum.
Bu şehrin ışıkları sönüyor
Bütün çiçekleri kuruyor.
Sen dalıma konmayınca,
Yüreğim işkencede.
Hemen hemen her gece...
Göçüyorum bilmediğim yerlere.
Bir mülteciyim,
Kimsesizim kimlik sizim.
Sen dalıma konmayınca,
Yer sizim yetimim.
Kayıt Tarihi : 16.6.2020 08:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!