Usulca gelip girdin yüreğime
hiç Kimseler duymadan
sessiz sedasız
oysa
ne fırtınalar kopuyordu gönlümde
ne zılgıtlar karışıyordu ağıtlarıma içimde
zemheri ayazında
ve
kalın kar örtüsü altındayken umutlarım
giderken arkasından çekip gitmişti yüreğimin kapılarını
tükettim sanıyordum kendimce sevdaları
öylesine tüketmiştim ki
kilit vurup atmıştım bilinmez denizlere anahtarını.
Sen bulmuşsun.
Nereden nasıl buldun bilmem ama
Sen bulmuşsun!
Usulca gelip girdin yüreğime
Hiç kimseler duymadan
Sessiz sedasız
Gülüşün ilk bahar gibi coşkulu
Bakışın yaz güneşi kadar sıcak
Yeni bir mevsim oldun bana
Ama
Anla beni kır çiçeği
Şakınım şimdi
Şimdi ne olacak?
Kayıt Tarihi : 30.12.2003 11:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Atılmış](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/12/30/sen-bulmussun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!