Sen Bizden Gidince Efendim
Biz Sensiz Sinelere Yoldaş Olduk
Sensiz Evlere Misafir Olduk
Sensiz Sokaklarda Ömür Tükettik
Seni İçimizden Atınca
Biz Herşeyimizi Kaybettik Efendim
Sen Bizden Gidince Efendim
Biz Günahla Sevabı Birbirine Karıştırdık
Günahlarla Dans Ettik
Sevapların Ayaklarına Bastık
Hataların Üstüne Yanlışları Ekledik
Biz Seni Kaybedince
Herşeyimizi Kaybettik Efendim
Sen Bizden Gidince Efendim
Biz Sevgileri Başka Yüreklerde Aradık
Kendimizi Kaybettik
Taki Sevgisizlikle Karşılaşıncaya Kadar
Biz Senden Gidince
Herşeyimizi Kaybettik Efendim
Sen Bizden Gidince Efendim
Kirlendik Lekelendik Yokluğunun Ardından
Her Gülüşümüz Bin Gözyaşıyla Geri Geldi Bize
Sensiz Yol Alamadık Bir Adımlık Ufuklara
Sen Bizden Gidince
Biz Herşeyimizi Kaybettik Efendim
Sen Bizden Gidince Efendim
Biz Taş Duvarlar Arasında Yalnız Kaldık
Vesveseler İçinde Ezildik Durduk
Sensiz Bu Dünyada Yaşanır Sandık
Biz Yokluğunu Düşünce
Herşeyimizi Kaybettik Efendim
Sen Bizden Gidince Efendim
Biz Gözü Doymaz Birer Canavar Olduk
Kalplerimiz Taş Kesildi
Ruhlarımız Özlerini Kaybetti
Biz Sana Duyarsız Kalınca
Herşeyimizi Kaybettik Efendim
Sen Bizden Gidince Efendim
Biz Sensiz Gecelere Yüreğimizi Yapıştırdık
Sensiz Yüreklerle Geceleri Karıştırdık
Olur Olmaz Acılarla Sensiz Ağladık
Sana Ağlamayı Unutunca
Biz Sensiz Hep Sahte Güldük Efendim
Ey Allah’ın Rasulu, Efendimiz.
Şimdi Hicap İçinde Başımız Önümüzde…
“Bizide Al Dualarına! ”
Bizleri Affet Efendim!
Kayıt Tarihi : 4.2.2010 12:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!