Gönül senden uzaklaşırken,
Varacağı menzili bilemezdi.
Kaderde bu ayrılık varken,
Kimseler itiraz edemezdi.
Yola revan olana,
Hiç bir güç dur diyemezdi.
Bu sebepten suçlama artık kendini,
Her ne ettiysen bu sadece kaderdi.
Ne sendin kötü olan ne de ben.
Emin ol bir şey gelmezdi elden.
Denedik, çok şeye göğüs gerdik.
Mücadele ettik, çok zaman sabrettik.
Desem ki bile isteye vazgeçtik,
Asla...
Çünkü biz az buz sevmedik.
Rüyalarda buluşacak,
Hayallerde kavuşacak kadar sevdik.
Ama bir güç vardı
Seni de beni de yok sayan.
Bir kuvvet vardı,
Tüm olacakları önceden yazan.
Bizden öte bir şey vardı,
Hayır da şer de Ondan.
Yani bu ayrılık ne sendendi ne benden.
Sadece olması gerektiğinden.
Sadece yaşanması gerektiğinden...
Gayrı yürekler bir demir kafes içinde.
Gayrı umutlar bir başka baharın arefesinde.
Eller semada, dualar dilde.
Canlar esir, ayaklar zincirde,
Sen bir yerde, ben bir yerde...
Kayıt Tarihi : 1.3.2017 22:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!