"Günaydın" diyordun bana uzak bir kentten
Gün sadece seninle aydınlanıyordu, sen bilmiyordun.
Bilmiyordun sensizliğin benden neler alıp götürdüğünü.
Susuyordum oysa hiçbir şey yokmuş gibi
Gülüyordum, mutluluk hala bende konaklıyormuş gibi
Oysa kan ağlıyordu içim, sen bilmiyordun.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta