Sen Bilirsin Şiiri - Sinan Karakaş

Ben doğarken yoğurulmuş, hamurum hep çilelerle,
Her hatada çağrılmışım, dövülmüşüm kem sözlerle,
Kader desem bilmiyorum, nedir benim çektiklerim,
Bir tanıdık karşılamaz, ne gül ne güler yüzlerle,

Sen bilirisin, sen bilirsin, herşey sana ayan beyan,
Sabredenle birliktesin, müjdeliyor bize Kuran.

Gözüm olmaz, hiç kimsenin, ne suyunda ne aşında,
Kara bulutlar dolaşır, nedense benim başımda,
Hep severim canlıları, bir can taşıyorlar diye,
Yetmişlik yaşlı gibidir, görüntüm şu genç yaşımda,

Sen bilirisin, sen bilirsin, herşey sana ayan beyan,
Sabredenle birliktesin, müjdeliyor bize Kuran.

Sabırlarla bekliyorum,çileler son bulsun diye,
Hep hayırlar diliyorum, şer üstüme gelir niye,
İsyanım nasıl olsun ki, tekamülün sırrı burda,
Sonunda dönmüş olsam da, bir kemikle bir deriye,

Sen bilirisin, sen bilirsin, herşey sana ayan beyan,
Sabredenle birliktesin, müjdeliyor bize Kuran.

Şüphem yoktur, Rabbim beni, bilirim ki gözlemekte,
Çektiğim her neler varsa, çekilenleri bilmekte,
Bir bildiği vardır elbet, hiç bir şey boşa değildir,
Tekkeyi bekleyen herkes, bir tas çorbayı içmekte,

Sen bilirisin, sen bilirsin, herşey sana ayan beyan,
Sabredenle birliktesin, müjdeliyor bize Kuran.