Sen Bilirsin Şiiri - Kasım Kobakçı

Karşılıklı lafı, uzatıp gittin,
Yerinden yurdundan, tutup kaldırdın,
Düşünce yumağına, hep daldırdın,
Nedir bu derdimiz, tartıp durursun?
*
Uzun bir süredir, beni dinlersin,
Gönül denizimde, yelken açarsın,
Gereksiz sözlere, çokça kaçarsın,
Nedir bu derdimiz, tartıp durursun?
*
Ruhum ayarını, iyi anladın,
Kimi zaman, gözyaşımı dindirdin,
Niçin anlamam, halime sevindin,
Söylediklerini, tek tek ölçersin.
*
Fikirlerimi, aklımda yorarsın,
Kalbime dokunur, sonra kaçarsın,
Eğer susarsam, hemen de kızarsın,
Söylediklerini, tek tek ölçersin.
*
Çalışkan aklın, hep sanadır faydan,
Konuşma sağlıyor, sesin ve sözün,
Biraz kabullendin, uzar bak yüzün,
Nereye varacak, sonuç beklersin.
*
Bakışın bazen, manayı taşımaz,
Derine inmezsen, laf da uzamaz,
Sözün kıymeti, hiç mi hiç azalmaz,
Nereye varacak, sonuç beklersin.
*
Bazen fikrimi, geri çevirirsin,
Anlatmak isterken, sözüm kesersin,
İnatçı tavrınla, beni üzersin,
Şimdi ne yapalım, hep düşünürsün?
*
Ortak bir paydayı, zorla bulursun,
Yanlış anlayıp, acele edersin,
En sonunda da, hep haklı çıkarsın,
Şimdi ne yapalım, hep düşünürsün?
*
Sessiz kalmak bile, cevap sayıldı,
Dinleyen gönül, elbette duyarlı,
Konuşma sonu, mutlaka hayırlı,
Ne zaman biter bu hal, sorgularsın.
*
Aramızdaki farkı, sen bilirsin,
Konuşmakla huzur, sükûn verirsin,
Yine de, başta kendini severin,
Ne zaman biter bu hal, sorgularsın.