Sen Benim Yorgun Bir Sabah Başkaldırışımsın

Yine yorgun bir sabaha merhaba diyecek gözlerim
Cesur bir gecenin sabahına uyanacağım
Bitkin ve çaresiz
Oysa dün gece yine avcumun içinde sıkıp bunaltmıştım evreni
Öyle başı dik
Öyle yenilmez
Ve öyle gururlu

Kıpkırmızı gözlerle gülümseyip hüznün yüzüne
Dünyanın ötesinde bir yoldaşa merhaba dedim
Belki ruhsuz beton yığınları arasında dolaşıyordu
Belki Konya’nın sonsuz sarıları içinde bir beyaz mendildi

Öptü usulca beynimde dolaşan
İnce ayaklı evcil geyiği gözlerinden

Belki şu anda kan ve ter içinde bir gecenin sabahına uyanmaktadır
Karlı tepeler ardında ışıl ışıl gözleriyle ışığı beklemektedir
Yanı başımdadır belki de
Soluğumun sıcaklığını alnında hissedecek kadar
Gözlerimin içine bakmaktadır

Yıldızlar kadar uzaktadır
Veya nefesin sıcaklığı kadar yakın
Nerede olursa olsun
Beynimde yanandır o benim
Ruhumda yanan

Alevler içinde koşuyorum
Yıkıyorum zulmün harcıyla örülmüş duvarları
Koşuyorum
Çünkü
Ruhumda alevlenensin sensin benim
Hücre hücre
Organ organ örgütleyen bedenimi

Sen benim yorgun bir sabaha başkaldırışımsın...

25 Şubat 2003
01: 59