Sen Benim Sabahımsın Şiiri - Mehmet Cıngır

Vurur sabahın ışıkları; yüzüme,nurdan
Görünmez oldu yüce dağların başı,
Kapanınca yollar tipiden, kardan.
Haber gelmez oldu gül yüzlü yârdan.

Tepişirken ahırda boz eşekler,
Dolaşırken başımın üstünde kara bulutlar
Şaha kalkacak doru atlar,kır atlar,al atlar…
Yine gülümseyecek güneş,bulutların arasından
Dağılacak göğümüzden mor bulutlar
Gülecek yüzümüze yine mavi gökyüzü
Gidecek soğuklar,eriyecek kar
Açılacak yollar…
Yine gülecek çocuklar,
Oh ne güzel!
Yine merdivenlerde görünecek yâr

Her dervişin bir günahı vardır
Her gecenin bir sabahı vardır
Her yokuşun bir inişi,
Her karanlğın bir güneşi vardır.
Sen benim:
Güneşimsin,
Günahımsın,
“Âh”ımsın,
Günahımsın,
Sabahımsın!
Ben seni,
Gökler kadar severim,
Burnundan öperim…

Kabaracak göğsü yeniden engin denizlerin,
Bakacak yine gözlerime kahverengi gözlerin
Dolduracak genzimi iğde çiçeği sözlerin
Kokunu getirecek yine rüzgâr Balkanlar’dan…

Gökyüzü kardeşim
Deniz aşkım,
Martılar can yoldaşım!
Eser bağrıma tatlı bir yel…
Uzanırın sırt üstü sarı sahillere
Gel keyfim gel!

Yine elime kuşlar konacaklar
Mutluluktan sarhoş olacaklar
Kırılacak buzdan heykeller
Yine tutuşacak el ele eller…
Yine gelecek çiçek kokulu bahar
Çatlayacak sarı kozası tohumun
Boy verecek tarlalarda altın başaklar…
Tarlalarda bereket;
Çiçekler,böcekler,arılar; hayvanlar…
Doğada baş döndürücü bir hareket…
En tatlı baharı olacak ruhumun.

Arkasından karpuz kavun kokulu yaz…
Açacak yine yaz bahçelerinde güller
Güller için türkü söyleyecek âşık bülbüller
Gül ve bülbül…Sembolüdür aşkın
Mutlu günlerimiz olacak
Altında
Ay ve yıldızların…