Sen benim namusumdun

Durdu Mehmet Dalkanat
87

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Sen benim namusumdun

Önce güvercinleri vurdular gözlerinden.
Öptüğümde alnından, sen benim namusumdun.
Kimseler anlamadı, kuş dili sözlerinden.
Baktığımda yüzüne, sen benim namusumdun.

Filistinli çocuklar düşerken bir bir yere.
Afrika’da çiçekler siyah açtı kaç kere.
Kan ektim dağlarına, göğsümü gere gere.
Yaktığımda ateşi, sen benim namusumdun.

Gökten rahmet yağacak, bu kutlu sevda için.
Yeryüzünde iftirak, bilinmez neden, niçin.
Bir anne yüreğidir, ağlıyor için için.
Döktüğümde gözyaşı, sen benim namusumdun.

Ülkemi seviyorum, vatan başka, eş başka.
Uğruna tükettiğim, ömür başka, iş başka.
Bulutlarda biriken, çoğalttığım yaş başka.
Aktığımda yoluna, sen benim namusumdun.

Hadi ver şu elini, gidelim sadabade.
Koysunlar aşk meyinden, içelim bade bade.
helalimsin zülalim, belkide bir mabude.
Çöktüğümde önüne, sen benim namusumdun.

Durdu Mehmet Dalkanat
Kayıt Tarihi : 21.4.2010 02:17:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Durdu Mehmet Dalkanat