Sen Benim Kalbimin Ahengisin

yüreğimin gıdası gözlerimin ışığısın
bedenimin ısısı gönlümün yıldızısın
sen umutsun mutluluksun sevgisin
sen benim kalbimin ahengisin
sen gidince bahçelerdeki çiçekler
sanki sözleşmişcesine soldular birer birer
artık açmıyor ne bir gül ne de bir tek zambak
inan ki çok zor senin hasretine dayanmak
gözlerimi adeta eritiyor ağlayarak uyanmak
düşlerim olmasaydı hiç göremeyecektim seni
tutamayacaktım senin o güzel o narin ellerini
her gece rüyalarımda seni karşılıyorum gülümseyerek
gitme sakın hep bende kal istiyorum mahşere dek
sen yoksan eğer bil ki hep yarım kalır bu beden
her nefes alışımda eksikliğini derin hissederim
bu can böyle sensizliğe dayanamaz ki ebediyen
bir sabah erkenden gönlümde meltem gibi esiver derim
seni sevdim seveli senin gözlerinle bakıyorum dünyaya
seninle gecelerim bile sanki gün gibi pırıl pırıl aydınlık
sensiz korkarım adım dahi atamam yarı yolda kalırım yaya
ne olursun geç kalma gelip de üşüyen ellerimi tutuver artık
03.09.2007
Hüseyin Erdoğan