Sen benim gurbetimsin

Ben kadere küsmüşüm, hayat bana zor gelir.
Varamadım yanına, sen benim gurbetimsin.
Ateş düşmüş gönlüme, nefesimden kor gelir.
Eremedim murada, sen benim gurbetimsin.

Mahzun bakar gözlerin, ne zaman güleceksin.
Kurduğun hayallerden, çıkıp da geleceksin.
Gençliğin gidince mi, kıymetin bileceksin.
Göremedim gününü, sen benim gurbetimsin.

Ellerinden bir bardak, çayını içemedim.
Çok zorladım kendimi, ben senden geçemedim.
Her şeye gücüm yetti, kapını açamadım.
Aramadım vuslatı, sen benim gurbetimsin.

Kaç bahar geldi geçti, beklemek karım oldu.
Özlemi katık yaptım, türküler zarım oldu.
Düşlerime sığındım, geceler yarim oldu.
Giremedim koynuna, sen benim gurbetimsin.

Kuşlar bile eşini, buldu mutlu geziyor.
Yeter artık bu sevda, yüreğimi eziyor.
Zaman ilerledikçe, umudumu çiziyor.
Veremedim ömrümü, sen benim gurbetimsin.

Bulutlar gözyaşımdı, yağmur gibi aktılar.
Genç yaşımda bilmedim, bu garibi yaktılar.
Bakamadım gözüne, bilmem kimler baktılar.
süremedim yüzümü, sen benim gurbetimsin.