Sen Beni Seversen Şiiri - Celal Bahar

Sen beni seversen cümle kâinat kıskanır, bana düşman olur.
Vaktiyle kıymetini bilmeyen tüm gönüller pişman olur,
Heyecandan her sözüm dilime dolanır, sürçü lisan olur,
Sen beni sevme sevgili,
Mutluluktan dünya bana dar olur.

Sen beni seversen garip gönlüm dayanmaz, muhtemel ki durur.
Bu can sevilmeyi çok bilmez, eminim sevgin bana dokunur,
Bedenim soğuk soğuk ter dökerken, yüreğim yanar kor olur,
Sen beni sevme sevgili,
Ölür kalırım hesabı senden sorulur.

Sen beni seversen, tüm hayallerim gerçek olur,
Var olduğunu sandığım herkesler bir anda gözümde kaybolur,
Senden gayrısına bu gönül harap, virane olur.
Sen beni sevme sevgili,
Sonra gidersin bana yıkım olur.

Sevme sevgili, ne olur sen beni sevme,
Al ömrüm senin olsun ama sen kalbini bana verme,
Ben hep seven oldum, sevilmeye alışamam,
Sevilmenin vebali ağır olur, bu yükü taşıyamam.

İyisi mi ben seveyim, sen uzaktan aşkı seyret,
Ben sana geleyim, sen beni başından def et,
Varsın hasret çekeyim, sen her seferinde beni terk et.
Sen beni sevme sevgili,
Sadece hakkın var üzerimde helal et.