Sen beni de bilmezsin şimdi.

Sen Beni de Bilmezsin Şimdi

Seni beklediğimi bilmezsin,

susmalarımı bölmediğin gibi.

Acılarımın renklerini de görmezsin.
Kıvranıyordu sahte bir gülümseme gibi

dudak kıvrımında —

can çekişiyordu kelimelerin.
Aldanışım sana değil,

kendime olan yenilgilerimdendi.
Ama bak şimdi,

yalnızlığıma virgül koyamıyorum.

Dokunamıyorum bile ona —

ellerim kesik.
İlk işim, yüreğime sövmek oluyor sabahları,
ayaklarıma dolanmasın diye

yalancı güneşleri.
Anlayacağın,
başka türlü terbiye edemiyorum yüreğimi.
Yani sevgili, senden sonra —

bir hayli tedbirsiz,

çok gülümsemeyişsiz,

çok özensiz,
çok sevimsiz,

çok — çok sevgili.
Ben ölüyorum,

sen bunu da bilmezsin şimdi
.
Sen beni de bilmezsin şimdi.