Sen Beni Bekleyişlere Buladın

Sen beni bekleyişlere buladın.
Acıyı içti yüreğim,
Umudu sevdi gözlerim.
Şikayetim de yoktu bu halimden.
Çünkü ben istemiştim.
Hala da istiyordum.
Her zaman da isteyecektim.
Sabır imrendi halime,
Sensizlik sindi içime.
Varlığın hiç yaşanmamış,
Yokluğun hep zaferlerde.
Seni anardım söylediklerimin yanında,
Söyleyemediğim her kelimede.
Olmayışını öyle benimserdi,
Öyle sahiplenirdi ki yüreğim…
Seni bir an görsem,
Ne hallere girerdim, hiç bilemem.
Ben o gelmeyecek zamana,
Öyle tutsak kalmışım,
Öyle meçhul yaşamışım ki,
Artık şunu çok iyi anlamıştım.
Sensizken yaşayabilirdim ancak,
Seni beklemediğim bir an olursa;
Tarumar olmuş beni yaşatmak,
İmkansızlığın en büyük adı olacak.
Ve haberin yoktu belki ama,
Ben istedim,
Sen beni bekleyişlere buladın.