Sen Bendesin Şiiri - Mahmut Kızıloğlu

Sen bendesin;
Her gece rüyalarıma girer,
Uykularımdan edersin.
Tutarken ellerinden,
Bakamam gözlerine,
Uçurum olur beni çekersin.
Baykuş gözü gecelerin yalnızlığında,
Bir şişe şarap açar oturur içerim.
Almışsındır beni benden,
Dertlenişimsindir artık.
Çaresi olmaz binlerce yıldızların,
Ne yalnızlığıma, ne karanlığıma,
Yavaş yavaş gözlerimden yanaklarıma düşersin.

Sen bendesin;
Sol yanımdaki köşktesin,
Beynimi oyalayan düşüncelerimdeki gizdesin.
Sızılarıma bahane,
Kanamalarıma sebebim,
Yaralarıma merhemimsin.
Hangi yanından tutsam,
Ürkek bir serçe gibi kaçar,Gelir sol yanıma konarsın.
Bir kelebek kadar narin, çiçek kadar güzelsin.
Hem varlığımsın hem yokluğum,
Beni hayata bağlayan nefesimsin soluduğum.

Sen bendesin;
Sana yakar bütün sigaraları ve kadehleri sana atarım.
Şiirler yazarım adına sayfalar dolusu,
Adının geçtiği satırlar olur en güzel kıtası.
Okurken Düğümlenir boğazıma adın,
Söyleyemem adını,
Heeyyy sen dilimi parçalarsın.
Hangi dağların eteğinde yeşerir,
Hangi bağlarda gülersin?
Sen bu yüreğime en büyük servetsin.

Sen bendesin;
Damarımdaki kanım, yüzümdeki benzimsin.
Ne zaman üzülüp hüzünlensem,
Ya gözümün önüne gelir yada aklıma düşersin.
Sen annemin şevkatinde, babamın merhametinde,
Sen dizlerimdeki ferimsin.
Ben yalnızlığa hükümlügecelere nişanlıyım,
Amam inanki seni hep sol yanımda taşıyorum.
Sen gençliğimin en büyük parçası,
Umutlarımın son durağısın.
Sen avuçlarimdaki cam parçası,
Saçlarıma düşen beyazsın.
Sen alnıma damgalı,
Kaderime en büyük armağansın.
Hiç ölmedin ölmeyeceksin,
Sen sen hep bendesin.