Sen benden gitme Şiiri - Gürcan Bekler

Yüreğini yurt tuttum
Gözlerinde otağlar kurdum
Kaşlarına dağları oturttum
Sen benden gitme yar

Gözlerinin elasında nehirler
Saçlarında ne balıklar tuttum
Gözlerimi yumdum
Düşlerde ne ülkeler kurdum

Mavi yeşil arasında
İçimi kor ateşlere gömdüm
Dilinden akan sözcüklerde
Susuzluğumu giderdim

Kaç gece uykusuz kaldı bedenim
Kaç yüzyıl oldu seni bekleyişim
Anda kesiliyor nefesim
Müptezel bir aşkın esiri oldum

Sen benden gitme
Tut ellerimi sıkıca
Öylesine yorgunki bu beden
Düşüp kırılmasın aniden