Veda etmeden çekip giden
Yaşanmışlıkları bir kalemde çizip atan
Baktığı güzellikleri göremeyen
Geçti o günler buraya kadardı
Artık yoksun yüreğimde diyen
Yeni sevdalara
Rüzgâr da yelken açmışçasına koşan
Sen…….
Döner umuduyla
Günlerce yolunu bekleyen
Yüreğimdeki sevgiyle yanıp tutuşan
El açıp tanrıya dönmen için yakaran
Ben.
Acılar yüreğimi kor gibi yakıp kavurunca
Yangınlarda yıllar geçıp de gidince
Çok geç olacak
Dönmek istesen de geriye
Giremezsin,
Sahip olamazsın kül olan yüreğime
Dokunduğunda savrulur uçar
Geriye kalan sevda külleri
Yok, edemezsin yaşanmışlıklarda ki
Yangınları……
Getiremezsin eski haline
Kül olup dağılan kalbimi
Gene de derim ki
Mutluluğu bulacaksan başka yüreklerde
Huzura erebileceksen başka gülüşlerde
Sığınabileceksen başka bakışlara
Rüzgârın ben olur
Savururum Seni
Esen yel misali
Yeter ki gittiğinde mutlu olacağını bileyim……...
20\02\2005
Asuman DurbinKayıt Tarihi : 16.3.2005 01:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!