Merhaba adam sandığım kişi,
Terbiye edemediğim kişiliğini,
Bir kere bile sevgiyi dolayamadığın dilini,
Taşlaşmış yüreğini,
Bakmayı bilmeyen gözlerini,
Haykırışlarımı duymayan kulaklarını al ve git.
Git ki aşk bir kere daha meze olmasın çilingir sofralarına,
Git ki yağmurlar yıkasın gidişinin ayak izlerini.
Sokağın en ücra köşesinde kalsın umutların,
Kaldırımlara düşsün gözyaşların.
Beni kırdığın yerden kırılsın yüreğin.
Ben seni çatıların saçaklarından damlayan sular kadar temiz,
Bir serçenin gözyaşları kadar asil,
Bir deniz kadar uçsuz bucaksız,
Ben seni sokak çocuklarının dudaklarındaki "anne" kelimesi kadar kutsal sevdim.
Sen sevginin anlamını bile bilmezken,
Umarsızca bir hayat sürerken,
Beni sevgimle bir başıma bırakırken,
Ben gördüğüm her şeyi sen bildim.
Sen bana bir hayat borçlusun,
Sen bana bir ömür borçlusun,
Sen bana annemle tanışmayı borçlusun.
Deniz Gece Mavisi & Erhan sa
21.06.2024 00:23
Kayıt Tarihi : 21.6.2024 00:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)