Sen Babasın Çocuğum

SEN BABASIN ÇOCUĞUM

Sevgili çocuğum ben
Daha yokken dünyada sen
Dediysem de yetiştirdi
Annem beni paşa baba
-Beni kopardılar çocukluğumdan
En baba sesli oğullarımı arıyordum
Sürgün bu karanlıklarda
Seni yardıma çağırıyordum

Bir temmuz sabahı doğdun ya nihayet sen
Sana gündoğusu şiirler yazıyorum :

Sen doğdun ben de doğdum
Seni bir de ben doğurdum
Kalbimin gümrah ırmağından
Ruhumdan

Haydi şimdi korkma koş
Koş ardına bakma
Ben peşinden koşuyorum
Uç uçurt uçurtmaları
Ben bulutlara dokunuyorum
Mavi sonsuzlukta süzül
Merhaba de! bütün kuşlara

Geç geçtiğim sokaklardan
Atla çitlerden bahçelere
Eriklere dokun üzümlere ban
Elmaları kopar dutları yut...
Elbet bağışlar Selvi bacı
Paylayıp kulağımı çekse de

Arıları çok kıskan çocuğum
Çiçek kadehlerden şaraplar iç
Korkma sakın iğnelerden
Aşk aşılarından

Devleri devir çocuğum
Dedem Korkuta Oğuzhan ol
Gök gözlü mavi kızla evlen
Atlarla geç bozkırları

Sinemalar kaç çocuğum
Fatihin fedaisi Karamurat ol
Saldır kahpe Bizansın surlarına
Yeşil sancaklarla

Cır cır böcekler gibi
Güneşe şarkılar söyle
Sessiz kelebekler gibi
Şu kısacık hayatta
Yalnız güzellik için yaşa

Ey çocuğum
Senin gözlerinde doğdum
Yüzünde yeniden güldüm
Sözlerinde şiirler buldum
Sedefi neşe
İncisi hüzün olan

Bir ayaz ki
Yeryüzü buz çocuğum
Üşüyorum üşüyorum
Ben değil
Sen tutuyorsun
Titreyen ellerimden
Ben değil
Sen bağrına basıyorsun
Avutuyorsun avutuyorsun
Büyümeyen
Hep küçülen
Bu koca âdemi

Bir tersine dönse hayat
Ve sen şiir anlasan
Sana ben baba desem.