Sen Bab'ıma Gelmeyeli Ey Yüce!

Şimdi, bu gözüme yakın şu etraf
bensiz olan metreler, kilometreler içinde
bu dünya bilir mi seni ayrı, beni başka!
Gülüyorum kendime ve en çokta ağlıyorum size!
Bu rahşanı sardıran göze evveldir kaçak
beni ayrı koymuş, seni başka...
Bundandır biliyorum, gözlenmek; bulandırır bütün düşlerimi.
Sen bab'ıma gelmeyeli ey yüce!
Ahengime sargın bütün icapları
yokluğa vuralı, tek soylu bir yol açıldı önüme:
Yoksunluğu berbat, merhametsiz
bir yaprak sürgünü, bahtiyar bir ölüm!
Bütün umarlarıma azdırdığın bu karanlık
ne yolmuş ama buna koşulmak
sevgiden kilometreler, insandan asırlar gibi
uzak kalmak... Uzak kalmak!
Bu, gözüme yakın şu etraf
irkilmeye müsait bütün bu evrim
şu göze biçilmiş tasavvur, bu değmeden acıtacak
misyonuma dikilmiş sureti icabım!
Alengirli Bican da nefreti de yak, beni de yak!
Rakımına ulaşsın bu mel'un günüm.