Sen Ateş Oldun da Ben Yanmadım mı

Niçin ararsın ki közümü külde
İçim ferahlasın yüzüme gülde
Seni böylesine seven gönülde
Sen ateş oldun da ben yanmadım mı

Kimde görülmüş ki bu aşkın türü
İşte bundandır ki gözümün nuru
Bana yurt olmadan hasret çukuru
Sen ateş oldun da ben yanmadım mı

Çiçek diyarıyken yamacım düzüm
Bugün cilleniyor kalbimde güzüm
Neden kızarsın ki boş yere yüzüm
Sen ateş oldun da ben yanmadım mı

Kâr mı kalacaktı yanına cevrin
Bir anda tükendi şöhretin, devrin
Böyle zamansızca solmadan nevrin
Sen ateş oldun da ben yanmadım mı