sen Allah'ı bilmezmisin. Şiiri - İsmet Anik

Kalubela'daki dersin
Ruhun bilir sen bilmezsin.
Daha niye şirk edersin.
Sen Allah'ı bilmezmisin.
Yeri göğü görmezmisin.

Herşey onun sende dahil
Görmezmisin koca cahil.
Yüksek dağlar olur sahil
Sen Allah'ı bilmezmisin
Tufan kopsa duymazmısın.

Hani atan hani deden
Geldi gitti sen gelmeden
Onlar bildiler ölmeden
Sen Allah'ı bilmezmisin.
Ölümlüsün sezmezmisin.

Can havliyle Allah dersin
Ispat için Vallah dersin.
Hak yiyerek yallah dersin.
Sen Allah'ı bilmezmisin
Aldığını vermezmisin.

Nefes aldın tutamadın
O vermese yutamadın.
Ot misalimi yaşadın
Sen Allah'ı bilmezmisin
Uğruna can vermezmisin.

Cansız bedene can verdi
Damarlarına kan verdi
İnanman için din verdi
Sen Allah'ı bilmezmisin
Kimim diye sormazmısın.

Dünya tarla ekmezmisin
Harman, devran sürmezmisin
Herşey onun görmezmisin
Sen Allah'ı bilmenmisin
Sonunda can vermezmisin.

Güneş, hava, su ve toprak
Olmasa yeşermez yaprak
Hepsi onun iyice bak
Sen Allah'ı bilmezmisin
Nimete şükretmezmisin.

Nice Nebi'ler gönderdi
Oku diye Kelam verdi
Son Nebi'de bize geldi
Sen Allah'ı bilmezmisin
Gül kokusun almazmısın.

Herşey fani Dünya bile
Birgün durur dönse bile
Can dirilir ölse bile
Sen Allah'ı bilmezmisin
Son nefesin vermezmisin.