Ben koştukça hep peşinden,
Bana hava atıyorsun.
Görünmemek için bana,
Köşe bucak kaçıyorsun.
Beni karşıdan görünce,
Hınzırlığa başlıyorsun.
Kim varsa yakın çevrende,
Gülücükler saçıyorsun.
Peki niyetin ne kızım,
İntikam mı alıyorsun.
Peki, ne yaptım ki sana,
Yerden yere çalıyorsun.
Bu yaptığın sence naz mı,
Sen nazı da bilmiyorsun.
Seni seveni üzüyor,
İnan pişman ediyorsun.
Sen aklını al başına,
Biraz fazla oluyorsun.
Benimle oyun oynarken.
Bak sen evde kalıyorsun.
28 Haziran 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 19.4.2010 13:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/19/sen-aklini-al-basina.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!