Sen açtığında kapısını balkonun,
Soğuk bir tren istasyonu geldi aklıma.
Bir gece sonra giden bir aşık,
Kokusunu bırakıyordu yastığına.
Keskin bir ten gibiydi nefesin.
Önümde kocaman dağlar,
Geniş caddeler arkamda.
Elimde sen vardın sokak arasında kurulan pazarda.
Seninle olmak en güzel şeyi hayatın,
Kızıl sarı saçlarında güneşi doğurmak,
Ve batırmak güneşi kızıl saçlarında.
Eski bir şehrin eski vagonları kadar bağlı elim ellerine,
Siyah uzun bir etek,
Bir çift yeşil göz,
Uzun sözleriyle bakıyordun o gün gözlerime…
04.01.2014
Eray UstaKayıt Tarihi : 13.1.2014 10:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eray Usta](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/13/sen-actiginda-kapisini-balkonun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!