Sen Şiiri - Müyesser Doğan

Kırmızı şarabın mavi sarhoşluğunda
Sen,
Devrik tümcelerin,
Devrilmez anlamlarında.
tutulmak aya güneşe değil,
senin dizelerine.
affedilme heceyanın,
Çocukluğundan derleğinin hatıra zulan.
Şiirlerin de oyuncağı bilyeler olan fakir bir oğlan.
Bir delikanlı sevdası,
Bir düş atlasında yanlış meridyen ve paralelde,
mor dağların ovasında bir gelincik tarlası.
Sen Yazmadan önce şiirler,
Bir cendereden geçer düne dair,
Canına batan Kırık hayallerinden.
Parmaklarından akınca,
Kelimeler satırlara,
Bir kadeh rakının için de dalgalarda boğuşur,
Bir milyon kere girdapdan çıkarırsın kalemini.
Sen Yazınca yitirir aklını dâhi heceler.
Bense şairliğimden utanırım.