Işıklarını söndürdüm tüm şehrin birer birer.
Şu an bir tek sen aydınlıksın.
Hani konuşan hayalleri olur ya insanın.
Sadece sen masallarda yaşayan yanımsın.
Nice zamanlar aşılır da,
Hatırda kalan tek bir tebessümdür ya hayat.
Seni anlatmaya ne hacet,
Beni güldüren tek kadınsın.
Bu şehrin büyüsü bir yana dursun.
Sen, sen olduğun için ayaktasın.
Tüm suretleri silen sen değilsin ya.
Sen böyle bakarsan,
Gökyüzü ağlamasın da, ne yapsın.
Beyaz bulutlar siyaha çevirir ya yüzünü.
Bir kasvet sarar, tüm benliğini bir anda.
İşte bu lanet yaşam, hayat olsa da.
Beni ayakta tutan bir sen varsın.
Yağmurun gözyaşları nemlidir, dokunma.
Dokunsan ağlayacak, sakın sen ağlama.
Her haykırış bir kırgınlıkta gizli olsa da.
Yine de kırılamadığım bir sen varsın.
Işıklarını söndürdüm tüm şehrin birer birer.
Şu an bir tek sen aydınlıksın.
Hani konuşan hayalleri olur ya insanın.
Sadece sen masallarda yaşayan yanımsın.
Nice zamanlar aşılır da,
Hatırda kalan tek bir tebessümdür ya hayat.
Seni anlatmaya ne hacet,
Beni güldüren tek kadınsın.
05.04.2003
Hakan AlparslanKayıt Tarihi : 31.5.2004 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Alparslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/31/sen-400.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!