Sen Şiiri - Sisli İbrahim Aktaş

Seni, sensiz yaşamakla kaybettim ben, Yalnız sevmeyi, senden öğrendim ben, Keşke diye başlayan sözlerin esiri oldum ben, Sınırsız sandığım düşlerimin sonuydun sen. Ay gibi doğardın dünyamda, Yıldızım kaydı yokluğunda, Şiirimin teması olarak kaldın, Eskiyen şiirlerin tozlu mısralarında. Sonbahardaki yapraklar misali ayrıldı yollarımız, Neden akşamlar sensiz, bir o kadar ıssız, Bilemem nerelerdesin, kiminlesin, neylersin… Bu kalp hep seni sevdi bunu böyle bilesin.