Ben rüzgarda savrulduğun bir limandım
deniz haydutlarının uğramadığı,
deniz fenerlerinin yosun tuttuğu,
küflenmiş ve köhnemiş iskelesiyle
uğramak zorunda kalanların uğradığı bir liman..
Geldin;
gönlümün limanına kuruverdin
fenerime ışık,
iskeleme dayanak,
yalnızlığıma yoldaş oluverdin
Aliştim;
sesimin yankısı,
cismimimin gölgesi oldun
gözümün gördüğü,
yüreğimin hissettiği oldun
Sevdim;
gözümden sakındığım oldun
yürek atışımın sebebi oldun
gülüşüm, mutluluğum sevinç gözyaşım oldun
Gittin;
gönlüme bastığım tuz;
gözüme çektiğim mil,
hasretime eklediğim üç nokta oldun
Kayıt Tarihi : 6.7.2011 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!