İstanbul Şiiri - İbrahim Rüzgar

Tuzlu bir İstanbul sabahından Alkol kokan ikindi sonraları Ve şehvete bulanan gece yarılarıyla Aksaray’dan Taksime uzanan netameli yol yalnızlığın ana yurdudur Buhur ve aşk kokar sabahları Eyyup Bir aşığın sabrını nakşeder gönüllere Onca ihtişamıyla Sultan Ahmet Bir güvercin saflığıyla konar yüreklerine Allah aşıklarının Karaköy yasak ilişki kurbanıdır Taze et ve ucuz parfüm kokar sokakları Yaşanırken en acı dramlar, dillerde afili ve arzulu çağırışlar Var git yoluna der yabancıya Dilsiz, dudaksız... İmparatorluk hemen yanı başındadır Sarayburnu’nun Topkapı’dan Fatih in atıyla gidişini seyreder ahali Modern zamanların eskiyen yüzü, Unkapanı hüzünlü Eminönü yine kalabalık, yine işinde Moda yı eski zamanlardan bir tramvay böler Üsküdar’ ın Mihrima’sı hüzünlü Üsküdar modern bir cinnetin kurbanı Beykoz yığın villalarıyla çirkin.. Fatih çelişkiler ve farklılıklar yurdu Siyahın, beyazın ve çıplaklığın harmanı Bab-ı Ali parlak taşlarla döşenmiş yokuşlarıyla yorgun İstanbul “yaş”lı gözleriyle az hüzünlü….