Sen güz mevsiminde sımsıcak güneş misali,
Çorak topraklara hayat veren yağmurlar gibi.
Sen uyanmak istemediğim düşüm, tatlı sevgilim.
Sen hayat veren, sevmeyi ve sevilmeyi öğretensin.
Unutamadığım düşüm, tatlı hülyam, sevgilimsin.
Sen uğruna gözyaşı döktüğüm ilk ve son aşkımsın.
Özleminle bile bir başka tapılansın,
Unutamadığım, düşüm, tatlı sevgilim.
1976
Kayıt Tarihi : 5.3.2003 08:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!