Sen 2 Şiiri - Ahmet Beltekin

Hep kaybettim kendimi, kendimde,
Beni bana unutturan sen oldun.
Ne çıkarsa çıksın karşıma,yendim de,
Beni çaresizliklere tutturan sen oldun.

Koskoca bir ömür boşa geçmiş meğerse,
Beni başka dünyalara götüren sen oldun.
Her şeye değersin,yaşadığına değerse,
Bütün dünyamı alt-üst eden sen oldun.

Bir kendimi yenemedim,herkesi yendim de,
Her yağmur sonrası,bir elişi kağıdı gibi bulutlara bindim de,
Hep kaybettim kendimi,kendimde,
Beni hiç yaşanmayacak vedalara atan sen oldun.