Gözlerin birer hayalin yansıması artık
Hayal bile değil…
Ellerin sadece birer resim…
Nefesinden çok rüzgarın beni delirten
Gülümsemenden çok çakmak çakmak gözlerin
Ilık, sevecen bir sevgi sözcüğü beklenen!
Arsız küfürlerin ardından sana kalan kalıntılar değil…
Senden bana kalanlar nefes oluyor bana
Onlarla dolaşıyor damarlarımda kanım
Adını bile bilmiyorsun bende
Bilmemezlik değil bu; aklına bile gelmemezlik
Sen!
Sevginin her zerresini yaşamışlığında bitiriyorsun beni
Bense daha önce yaşadıklarıma lanetlerle
Gözyaşlarımda yaşıyorum seni…
Kayıt Tarihi : 18.8.2002 11:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülay Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/08/18/sen-174.jpg)
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
TÜM YORUMLAR (2)