Sen Şiiri - Veli Gizir

SEN

Senin sıdk tecellin olmasa ay kararır dünyanın yalanından,
Siyahı beyaz etmesen yıldızlar dökülür; pazarlamadan ışıldamadan,
O çatlamış, kurumuş, çorak topraklar nasıl yeşerirdi sen olmasan?
Kim karanlığa tariz, aydınlığa ışık tutacaktı sen olmasan!

Günahtan boğulan dünyaya Rahmân’ın gönderdiği nefessin sen,
Bilinmedik karanlıkta doğru yolu gösteren altından aşıksın sen,
Yedi kubbeden görünen alemin yeryüzüne aksisin sen,
“Emrolunduğun gibi dosdoğru ol!” ayetinin ne güzel örneğisin sen!

Nûr ile nâr arasında güzeli seçmeyi bildirensin sensin,
Duru ve berrak Furkân’ı gönüllere serpiştirensin sen,
Gökyüzü kadar derin, tertemiz, üstün ahlakın asıl kaynağısın sen,
Âmâ olan göze, lal olmuş dile, ne güzel şifasın sen!

Bize Cehennem nehrinin üzerinden aşk ile geçmeyi öğretensin sen,
Cahillik ve felaketler arasında kaybolan insanları İslam’la yüceltensin sen,
Üşüyen, titrek kalplere ne güzel örtüsün sen,
Ne güzel Emîn, ne güzel Resûl, ne güzel Peygambersin sen!