Sen söyledin,ben dinledim
Sen sevildin,ben bekledim
Sen uykudaydın sadece
Ben rüyaydım içinde
Sen uyandın
Ben bittim...
Saymadım senin için karaladığım
Bilmem kaçıncı şiir bu...
Heyecan ve hasretle karışık deli divane gönlümün
Bilmem kaçıncı dökülüşü bu...
Ben ne zaman kalemi elime alsam,
Gözlerindeki o muammayı çözebilseydim
Sana bakarken daha edepli olabilirdim.
Ah bu bilinmezlik nelere kâdir bilir misin
Sen benim sana kaç şiir yazdığımı bilemezsin.
Ben o muammayı şiirlerimden dahi silemedim
Kalemin ahı var ellerimde
Bu kadar acıya hangi mürekkep dayanır bilmem
Sustukca yazar,yazdıkça susarım avare
Caiz mi bu sürüp gitse bir ömür böyle
Dil suskun,gönül küskün,kalp virâne
Anlaşılan yine zikrim ziyan
Gözü kapalı yürümek,
Elinden tutup sürüklenircesine gitmekti seni sevmek...
Düşunmeden sonunu,
Kaybetmeden umudu,
Sana inanmayı seçmekti...
Gururuma aldırmadan,
Boğazımda kaldı sevdan
Ne atabildim
Ne yutabildim seni...
Ne vazgeçebildim
Ne ölümüne sevebildim...
Ne yaşadım ben özgürce
Hangi sevinç gelir bunca hüznün ardından
Sen gelir miydin bu karanlığa aldırmadan
Verir miydin üç günlük ömrünü ömrüme
Sığar mıydı düşlerin imkansız olan düşlerime
Tutar mıydın elimi ateşe dahi çeksem seni
İçer miydin dudağımdan akan aşk zehrini
Notasız bir şarkı
Dilsiz bir şarkıcı
Felçli bir rakkasım şimdi...
Yalana rest çekmiş
Yalnızlığı kanıp içmiş
Manzarasız bir odanın kör ışığında
Kara kaplı defterimden yazıyorum sana
Karası senin yüreğin kadar mıdır bilmem
Bilmem bu kaçıncı iç çekişim derinden
Ve ardından kalemi bağlayışım parmağıma...
Zülüf döksen yüzüne
Yine kapanmaz kederin
Aklar sürsen alnına
Yine ağarmaz kaderin
Ne yaparsan yap arsızdır hayat
Döner durur aynı acıyı sana yaşatır da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!