Şimdi bir temmuz akşamında
Sen sesimin yetmediği uzaklarda
Ben bıraktığın acılar yuvasında
Ayrılığın arefesindeyiz sevgilim
Bunca acının hüznün arasında
Hüznün gecesi...
Gül kokusu var ötelerde,
Burun direğinde yârin nefesi...
Cennete benzer bir yer burası;
Burası aşığın hayal dünyası...
Kapanır ışıklar,kararır gözler
Gitmeleri silemedim kaderimden...
Kalsam ne değişirdi ki söyle?
Ne bir günahtan vazgeçerdin benim için,
Ne de kendinden...
Terk edilmek değil de
Unutulmak acıtır kalbi
Biliyorum,hayat zor,
Akıl ve beden fâni...
Ama sen yinede,
Unutma beni...
Olmaz olası bir dert sarar içini
Ne nedenini bilirsin,ne çaresini
Durup durup yoklar seni,
Ansızın çöker yüreğine, keser nefesini
Yalnızlığı kollar,sek içtirir kederi.
Kimi kalp ağrısı der buna,arar çaresini,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!