Semra Şimşek Şiirleri - Şair Semra Şimşek

AĞLAR GİBİYDİN

Hasretini anlatıyordun telefonda yine
canım derken
sanki hüzünle ahh der gibiydin.
Özlemlerini anlata o buruk sesinle

AĞLARSIN

Sür keyfini
Yaşa gönlünce
Yıllar su gibi geçince
Gerçek ne imiş anlarsın

YÜREĞİ SİYAHA ÇALAR

Süslü bir kac söz
Pişkin bakışlar
Renkten renge giren anlamsızlıkla dolu bir yüz
Konuştukca yüreği siya çalar

ZAMAN

Kaç arsız girdi geçmişimize
Nasılda vurup kaçtılar
Kıydılar bize

ZIR CAHİL
Kör müyüm bilmem
yoksa
zır cahil mi
Ne kadar dert varsa
geldi buldu

YOK ÖYLE BİRİ
Unutmalıyım seni
Silmeliyim hafızamdan
Acıtmamalı canımı yokluğun
Yoksun işte yok
Sesin yok, nefesin yok

YENİ DEĞİL

Biri hüzünlerimi çalsa ne olur
yoruldum bende takılıp kaldılar.
Esen yelle dualarımı rabbime saldım
elemler beni dağlayıp artık yakmasınlar.

YORGUNUM

Bir tayfun gibi yıkıp geçti zalimce.
Ömrüme çileyi eken yıllarım.
Ölümün nefesi sardıkca beni.
Boynumu büktüm sustum sadece.

SEN VE BEN
Sen
Sessiz sakin umursamaz
Yorulmadın mı her çiçeğe konmaktan
Ben
Sessiz sakin yorgun

SENSİZLİK CANIMI YAKAR

Durgunum
Hep böyle derin mi bakar gözlerin
Gözbebeklerinde birer kor yanar
Her haresinde bir sır gizli