Gözlerin gelir aklıma.
İçime güneş doğardı
ısınır buz tutmuş yüreğim.
Yolumu ben sende bulurdum
aydınlanırdı zifiri karanlıklarım.
Öperdin beni sımsıcacık
GİDİŞİNLE
Kaçıncı düş arası
Çıkılmaz gecenin sabahı
Beden zorumlu mülteci
Ruhum sana firari
Söyle
Şeytanın hangi oyununa gelip
Böyle umursamazca
Beni bir kalemde silip
Dönüp arkana bakmadan
Hangi sahte sevgiye güvenip
KİM AĞLATMIŞ
Kim ağlatmış
kim üzmüş yavrumu
Kirpiğinde yaşlar birikmiş kıyamam
Sensin benim varım tek servetim
İKİ GÖZÜM
Sanma ki bu asırlık köhne dünya
Baki kalacak sana, bana.
O han biz kervan misali
Uğradık göçeceğiz sonra
Hüznün çocuklarıydık biz
tıpkı annelerimiz gibi.
Bahar uğramazdı
buzdan şehirlerimize.
Tanımazdık aydınlık güneşi
boynumuz bükük
KİMSESİZ
Tek tek gecti ömürden sayfalar
keşkeler ve ahlarla geçen yıllar
elde kalan hasret birde yanlızlık.
Girdi bir sokağa
NE ÇIKAR
Gittin ya
yakınları uzak ettin.
Arayıp hatır sorsan ne çıkar.
Vurdun hançeri
Yele verdim gençliğimi
defterim doldu dertle son yaprağına kadar
Üstüme gelme artık kader
Zaten her yerim har.
Toplasam bohçamı
istenmeyen gönülde barınılmaz......