Bana kababalık etmedin
beni yıktın sadece
böyle bir sevgi kolay mı
bulunur sanıyorsun
ben ordan,oraya sürekleyeceğin
bir kadın değilim
Bana verdiğin çiçekleri
tek,tek kopardım
bu gece
yaprakları
düştü
parmaklarımın arasından
Başıma bela saldın sevdanı
düşünemez oldum hiç bir şeyi
aşktan da öte bir yerlerde
tuttun ellerimi sevdan ile
Senin aşkın bana yeterdi
Her aşk masalını yarattı
seni meleklere beni burda yanlız bıraktı
içimi burkan bir özlem serpti aldırmadı
sensiz olamam sevdiceğim yaşayamam ki
Bir gece ayrı kalsak
sarhoş değildi kalbinin atışları
duyuyordum
hissediyordum ama....
korkuyordum içine
esir olurum diye
Yanından ayrılırken özledim seni
içimde fırtınalar koptu sanki ve
mahsunlaştım küçük bir kız çocuğu gibi
ellerinden kopmak istemedim
ellerim ağladı bugün sevdiceğim
boynunda sarılı kalmak istedim
Senle yaşar deli gönlüm
sen yoksan ağlarım ben
bir yudum bakışa
sese
muhtaç kalan gönlüm
yokluğunda
sessizliğin hüküm sürdüğü
gecelerin koynunda
asılı kalmışken yüreğim,
çaresizliğim,
hayallerim
bir şey yapamamanın
Bir hüzün sardı
Benliğimi
Çaresizlik
Duvarlar örüyor
Gözlerimin önüne
Zincirlere vuruldu
Kar taneleri gibi yüreğim
donuyor yavaşça
kalbimi emanet ettim
kara toprağa
incitanem
zamansız oldu bu veda
semiha hanım! dilinize,yüreğinize sağlık...devamını bekleriz...