kendi köşesinde kimseye söylemeden şiir yazan ve duygularını sayfalara aktaran biri
Eskiler unutulmazdı seni görünceye kadar
Yaşamak çok zor gelirdi
Kalbinin derinliklerinde bir yer bulana kadar
Beni bırakıp gittin ya
Canımdan çok sevmek şimdi neye yarar
Şu an dışarıdayım
Hava tıpkı sen kokuyor
Hafif hafif yağmur çiselerken
Burnumda senin kokunla yollardayım
Trafik öylesine hızlı ki
Kader adeta gelmen için uğraşıyor
Aşkımın hududunda ne işin var
Kalbim bu denli üzgünken
Gözlerin burada ne arar
Tam da sevmeyi bırakmışken
Ne ararsın bilmem
Birkaç sahte sevgimi
Yoksa yalan bir ilgimi
Ben bunları pek bilmem
Al sana olan sevgimi
Başka kimseler sevmesin beni
Bir de bana sor bu sendeki aşkı,
Bir İstanbul kalabalığı gibi,
Öylesine ahenkli ve güzel ki,
Kelimelerim yetmez yazmaya kalksam.
Nefesim yetmez anlatmaya çalışsam.
İşte öylesine çaresiz ki,
Pek şair bilmem ben
Nazımı, Cemali bilirim
Aşkı ziyan edenleri ve etmeyenleri
Ama en çok da seni bilirim
Saf sevip, sevilemeyenleri…
Yine masamın başındayım
Kulağımda bir müzik
Aklıma gelmeni bekliyorum
Şiir yazmak için.
Sonra aklıma geldin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!