Son vapur henüz kalktı hayat iskelesinden
Ve son yolcuyu yeni uğurladım
Gidişin bir anlıktı
Dönüşün kaç yıla bedel bilmiyorum
Kara denizin hırçın suları seni sürüklerken
Ben kendi gözyaşlarım da boğuluyorum
Bu gün aç kapılarını ardına kadar
Örtme pencerelerini perdelerinle
Bir yıldırım gibi çakacak bu aşk gözlerine
Yüreğinde sevgilerimle dolu fırtınalar kopacak
Sonra yağmur olacak bu sevdam gözlerinde
Ve kapanacak o tüm kapılar ben yüreğine girdiğimde
Biz ki insan – i varlık
Kimimiz melek kimimiz şeytan – i
Günah deresinde yüzenler mi var
Ve onları izleyen göklerin gözleri
Biz ki Muhammed – i nur
Her şey eskiden güzeldi
Bir parça tezekle ısındığımız yıllar
Çamurdan ekmek fırınları mutfağımızda kuzine
Bir parça odunla aşımız pişer içimiz ısınırdı
Evlerimiz kerpiç geniş avlularımız vardı
Rüzgar artık derinden sert esiyor biraz
Sürükleniyorum yavaş yavaş
Bulutlar başını eğmiş önüne
Güneş ardından izliyor beni
Bir kaya parçasına tutunmuş
Deniz kıyısında yaratıldım yeniden
Hoş geldin güzel kız
Bir kez daha hoş geldin dünyama
Sana bir parça cennet bırakıyorum
Adı dünya denilen
Geçmişte biriktirdiğim
Umutlarımdan türettiğim
Bana kızıyorsun değil mi
Neden
Seni gerçekten sevdim diye mi
Bana kırgınsın değil mi
Neden
Seni her şeyden çıkarıp bir kalbimden
İki dost düşman olsa iyi mi
İki dost arkasını dönüp gitmişse iyi mi
Hele ki bunca yaşanmışlara rağmen
Bunca hüzne kedere korkuya rağmen
Omuz omuza durmuşsa iki dost
Bunca güzelliğe aşka kardeşliğe gönül vermişse iki dost
Seni gördüğüm ilk gün geldi aklıma
Yaz ayında bir gündü
Şehirden uzak küçük ve şirin bir köydeydik o gün
Sana göre yabancıydım belki ama
Ne kadar imkansız gibi görünse de
O an için sevmiştim seni
Yıllar önceydi
Sevmiştik birbirimizi
Yıllar önceydi
Bir nedendi bizi ayıran
Bir nedendi mutluluğumuza engel olan
Ve yıllar sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!